Één van de mooiste stemmen die Nederland heeft voortgebracht is de stem van Willy Caron. Deze sympathieke Limburgse Tenor heeft in februari 1964 de hoofdprijs op het internationale Verdi Concours in Venetië gewonnen. Willy Caron werd door het geestdriftige Italiaanse publiek bejubeld als de Nederlandse Caruso. Dit was het begin van een grote zangcarrière die, na het afstuderen in Amsterdam bij de befaamde zangpedagoge Professor Paula Lindberg, pas écht begon. Willy Caron was in Salzburg jarenlang als solist werkzaam onder Maestro Herbert von Karajan. Hij vertolkte rollen in opera’s zoals “Die Meistersinger von Nürnberg” en “Le Nozze di Figaro”. Willy werd begeleid door grote orkesten, waaronder de ‘Wiener Philharmoniker’. In Moskou zong hij een grote rol in de opera “Eugen Onigen” van Tschaikovsky en ontving de eerste prijs in het ‘Tschaikovsky Wettbewerb’. Ook in Nederland was Willy Caron actief, zoals bijvoor beeld in “Boccacio” in de Stadsschouwburg Amsterdam, De Doelen in Rotterdam en het Circustheater in Scheveningen. Willy maakte opnamen als solist met de Mastreechter Staar en soleerde binnen het Promenade Orkest en het Limburgs Symfonie Orkest onder leiding van André Rieu Sr. Ook op televisie was hij dikwijls te bewonderen. Caron maakte furore in Bordeaux, Parijs, Bern, München en op het festival van Vlaanderen. Willy was ruim tien jaar verbonden aan de ‘Städtische Oper’ in Keulen, was solist in Barcelona, in het ‘Landestheater’ in Hannover, in Passau bij de ‘Europaïsche Wochen’, in Zweden, Denemarken en Londen met het ‘BBC Symphony Orchestra’. De talloze succesvolle optredens zijn in waarderende recensies in binnen- en buitenlandse media beschreven.

​

Later was hij nog werkzaam als zangpedagoog en gespecialiseerd in ademhalingstechniek. In 1998 richtte hij het zangkoor ‘Willy Caron Muziektheater’ op en leerde hij zijn enthousiaste koor en solisten op een professionele manier zingen in gevarieerde programma’s en optredens.

Willy Caron is maandag 26 april 2010 in zijn woonplaats Den Haag overleden.